بخش Pipeline ابزار Azure DevOps یکی از پیچیده ترین و پر امکانات ترین بخش های این ابزار می باشد. قابلیت Release با امکانات جدید از نسخه ۲۰۱۷ و قابلیت Pipeline از نسخه ۲۰۲۰ به این ابزار اضافه شده است. وظیفه این بخش پیاده سازی Continuous Integrationو Continuous Delivery است. در این راستا تمام امکانات قابل تصور در این بخش مهیا شده است. به برخی از این امکانات در زیر اشاره شده است.
- امکان نصب Agent بر روی پلتفرم های ویندوز و لینوکس و مک
- امکانات خاص منظوره در نگهداری و به روز رسانی خودکار ایجنت ها
- امکان Build سورس کدهای توسعه داده شده با زبان های گوناگون بر روی هر پلتفرمی
- وجود تسک های متنوع جهت ساده سازی و افزایش سرعت ایجاد بیلدها
- امکان تعریف کتابخانه هایی از متغیرها جهت نگهداری مجتمع نام محصولات و یا پروژه ها و سرورهای مختلف
- امکان مدیریت Artifact های تولید شده توسط بیلد و اتصال خودکار انها به Release های منتخب
- امکان مدیریت Environment های متعدد در بخش release
- امکان نمایش ویژال ساختار Release ها به صورت زنده در زمان دپلوی
- امکان استفاده از Artifact های متعدد در یک release
- امکان تعریف تسک های خاص و یا گروهی از تسک ها جهت سهولت نگهداری ساختارهای release پیچیده
سپس در نسخه ۲۰۲۰ و ارائه مفهوم Pipeline امکان توسعه CI/CD با استفاده از فایل های YAML فراهم شد، ساختار جدید ارائه شده در این فایلها دارای مزایای بسیاری است که برخی از آنها به شرح زیر هستند
- امکان تعریف تمام تنظیمات با استفاده از YAML
- امکان تعریف و مدیریت ساده حجم بالایی از Stage ها به دلیل عدم استفاده از Designer
- امکان تعریف همزمان سیستم CI و CD و یا هر دو در یک Pipeline
- امکان تعریف Stage و تعیین مدلهای مختلف وابستگی آنها به یکدیگر
- امکان تعیین انواع از پیش تعریف شده Deployment ها مثل Canary و Run-once
- اضافه شدن امکانات پیشرفته جهت ایجاد و تست Container ها
- اضافه شدن امکانات زیادی در زمینه مدل ارتباطی Pipeline و Kubernetes
- جداسازی تعریف و تعیین کردن تایید کنندگان Environment ها از Pipeline ها
- امکان تعریف Environmrnt های بر اساس VM یا Kubernetes
- اضافه شدن امکان یکپارچه شدن با Terraform
- و بسیاری امکانات دیگر